Eski İstanbul'un kabadayılığı bir nevi "şehir şövalyeliği" dir. İstanbul şövalyeliğinin kendine göre kanunları ve raconları vardır ve bu kanunlara uymak kabadayılığın en önde gelen gereğidir.
(1890) Bir kabadayıdan ziyade kalem efendisine benzeyen Manol, her daim çok şık giyinmesinden ötürü "şık" lakabıyla anılır. Galata'da kısa süreli hüküm süren Şık Manol, kabadayılığı süresince hiç adam öldürmemiş, hatta ne bıçak ne tabanca ne de başka bir alet kullanmıştır. Onun en büyük silahı , kısacık boyuna rağmen son derece çevik bir şekilde zıplayıp hasmına vurduğu kafası ve yumruğudur. En kızdığı şey haksızlıktır.
*****
(City knighthood): Old Istanbul’s tough-man culture was akin to a kind of “knighthood”. Istanbul’s “knighthood” had its own informal chivalric codes and accepted ways of functioning, and conforming to these codes was the foremost requirement of being a tough-man.
ŞIK (Chic) MANOL (1890): Manol, who looked like an Ottoman bureaucrat rather than a tough man, was nicknamed "Chic" because he always dressed very stylishly. Şık Manol, who ruled in Galata for a short time, did not kill any man during his tough-guy days, and moreover he neither used a knife, a gun, nor any other device. His greatest weapon, despite his short stature, was his head and fist, with which he hit his opponent while jumping about with extreme agility. It was injustice that angered him most.
